28 Kasım 2014 Cuma
5 Kasım 2014 Çarşamba
Bay A / Cemil Yüksel
bay a da beslenirdi
bir kurşun
yuvarlak ve kenarlı konuşur
sözcükle ateşlenir ve rujla köklenir açılırdı
her gün bir kaç
cinayet mahaldi
parlardı sızıntı
halinde bir musluktan
kalbinde bay a nın bir
kurşun
öfkeyle bulurdu
evlerin ta içini
cam kırılır gökler gibi sevinçlenirdi
yaşadığını duyardı her türlü gürültüde
bardaklar elinden gözyaşları gibi kayardı
bir kez ıslak bir şefkate basarak doğrulamamıştı
bay a da beslenirdi
bir kurşun
beslenir geçerdi sadece
ilgisini verir ne zaman bir
kadın görse
bay a kadınlarla dolu yoksullukla boşalırdı
suçları dinmez bir sıtma tutardı
bir sıçrama
tahtası gövdesi pirelerle dolu
akan her şeye
doğru bay a yorulurdu
bir kurşun beslerdi
kalbinde bay a
bir kurşun minik ağzıyla
kan yayardı dünyanın
günterine
bay a kurşun asker,
kurşun kalemdi.
bitmeyen kemirgeni
eksik hayvanın.
ölü kuşlar gibi
kaldırıldıkça düşerdi
yine de beslerdi o tek
atımı bay a.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)