Düş Birliği / Cemil Yüksel

sen hep sürgüne doğru gitmemi isteyen ayaklarımı çağırdın

ellerime bakıp buldukların savaş yıkıntısı delik deşik bomboş

acıyı düşen bir çocuk gibi kucaklar kaldırırsın ey merhamet

kara lastiklerinde yolculukları biriktirmiş eski bir bisiklet Eskişehir'de

bağlı uzun zamandır yağmur pas ve beklemekten kovulmamış

o bisikleti hatırlamayı söz vermiştin her durduğunda

ne diye gelmiştik biz bunca yolu hangi nedenin kışıydı bu

numarası verilip sıralardan kovulmuş gibi yapayalnızdık

"görüyorsun gündüzler yaşamak, geceler pişman olmak için"

bahçeleri ne kısa sevdik çiçekleri hoplatan sevinçlerden korkarak

kıvrılan ne varsa kağıt kesiği hınçla trenlere zorla bindirilmiş

biliyoruz ki geçmiyor hemen gülün parlatan iğnesinden akan ısırık

kendini açmaya yol bulmuş dudakların bir tayı hazırlıyor toprağa

biliyoruz işte taşıdığını ellerin bile bile kök tutmaz bayrağını

"hayat öylece sızıp kaldığımız bir yatak" işte çıplak ve ütüsüz

uyandım seni bildim közleri üfler gibi dağınıklıklardan

parlak neşen vardı karanlığında katılmaya istekli gürültü

düş birliği tarafından yakalanmış fotoğraflara asılı

sırtından vurulmak için açılan çıplaklık düşen yaprak sessizliği

tam şuramıza doğru çıkıyorum mırıltılarla bu şarkı en sevdiğin

susamadım acıkmadım dediğinde de bildim gövdende kurulan hazırlığı

batıyor artık yutkundukça sevgisi pürüzlü bir ağaç gövdesi gibi

hatırla bir bağı dolduran nedir üzümleri ve ılıklığın huzuruyla

konuşur su süt ve beyaz dökülür üstüne kullanarak ağzını

ağzın diyorum en ilkel mağarası konuştuklarının

iniltilerini taşıyor fısıltılarla sözcüklerin arasından

farkındasın.

Birisi Var / Cemil Yüksel

gözlerini yeniden bulmuş gibiyiz içimizde

daha yaşını yeni almış bir çocuk gibi

ayağa kalkmayı deneyerek güç alan

ve durmakla öğrenmiş yürümekteki sevinci

ışığını yeniden bulmuş gibi hareketlerin

incecik duruyor eriyen bir mumum etrafında

acıyı buluyoruz koyu derinliği nice yarada 

ütülere yapışan etleri ayırırcasına kemiğe kadar

uzun bir iyileşmeyle üfler bilgisini ruhumuza 

ve sonra beklemediğin bir anda getirir

iki çocuk karşılaştığında parlayan güneşi

bazı şeyler, o şeylerin içinde her şeydir 

haldir, kelimesi bulunmamıştır daha 

bir şair bunu dener, durmadan yeni bir örgü

kelime ve anlamı ilmekleyerek iki ters bir düz

şaşırmanın gözlerini yeniden bulmak için içimizde

O gözlerle göründüğünde tanırız

apaçık, parlak ve naif şimdiyi

yumuşak bir beyazlığa dolarız annelerden

doğmak gibi yayılır bir sütün ılıklığı.

gözlerden açılmaya konmuş çiçekler gibiyiz

en uzun denizlere ve ufka bakmaya doğru

karşılarız kendimizi tam burada olmaya. 

O Kendini Çağırınca / Cemil Yüksel

o kendini çağırınca

bahçenin yeşili seslenir ışıltılarla
boynuyla salınan çiçekler gibidir rüzgar

tam o vakit duvar dipleri
gölgesine saplamış parlaklıkla sarsılır.

huşu içinde yazılmış yazı ve

kabuklarını döken ağaç

okunması zor işaretler taşır
gecenin rengini emen saçlarına.

o kendini çağırınca

elma dilimi hatırlar, harf kelimeyi

yaprak ağacı, su dağı hatırlar

yüzüne doğrulmuş her ayna güneş gibi

damlatır mumu kenarından
tek başına sıcaklık kalır 
o kendini çağırınca

ne zaman göz göze gelinirse orada
dalınabilir uçsuz bir derinliğe 
sonsuz düşmek de yine gözlerden
sevgiden bir el tutmuş uzayı, 

işleye işleye çağırır köklerinden ormanı

binlerce kuşun sesi akşam üstüdür 

yamacı yankılanır kelimelerden

cennet milyon yılda durulmuş bir gök

deniz kendine bakıldığında hatırlar

güneşe doğru hangi iplerle çekildiğini

binlerce havalanmış doğan

bir resim için kurulmaz göğe

yırtıcı ve çeviktir açlık

uyan diye sarsar karanlığını

o kendini çağırınca.

8 / Cemil Yüksel

bunların hepsini sen planladın değil mi?

bu yağmuru yağdırıp, bulutları çizdin koyu koyu

aramıza bir soğukluğu aldın koydun çok hızlıca

tek dokunuşla bira şişesinin kendini kırması gibi

bir yanıt ararken, tesadüf zihnin kaplıca suları
karşılıyor dünyaya çıktığı kaynağı.

sağanakta şemsiye altında üç kişi 

ıslanmak sadece bir kişi için imkansız

bazen sıtmalar tutar gibi olunur

bazen bazı duvar diplerini ısıtan küçük bir ilgidir

tramvaylarda birbirini özenle dinleyen

olgun çocuklar gibi

alıp yerleştirdin hemen ön koltuğa

giyinip çıkmış gibi kendine doğru yakınlığı

gözlerinden, kalbinden, dudaklarından çıkardın

kapkara ve kırmızı öpücüklerle iç yüzünü

bunların hepsini sen planladın değil mi?

bahar uzanmış gibi kollarından

sulara vapurlar gibi Kadıköy Karaköy arası

upuzun sekiz saat ıslanmış sessizlikten.

bölüp başlamak ortasından geceyi

küçülen bir hayal gibi tadıyoruz 
iki kulağın duymak için eğildiği dikkati.

kelimeleri dışarıda bırakan kabul

neşe katarak büyütüyor çiçeklerini

inanmıyorum buna, sen planladın değil mi?

Bir Adım / Cemil Yüksel

 

                                                                 Nusret’e, bir Nusret’i terk ettiği için,

kısa sakalından alıp sevinci saçlarına bulaştırıyoruz

bilmiyor kimse saçlarının ne kadar uzun olduğunu

üstünde elbiselerle taşıdığın siyah ve haki renkler

biraz dünyaya konulmuş bir dur işareti

kim yaklaşsa sesini arttıran siren biraz da

buluyor orada bırakıldığını ve incindiğini bakışlarla

sırf bunu duymamak için sızıyor zihnin gürültüsü

durmadan alıp götürüyor seni uğraşlara

tamirlerin, aletlerin ve insanların kaosuna

ne zaman varsan kelimesizliğe boşluktan oluyorsun

tedirginlikle buluşturuyor seslerin yokluğu gözlerini

o çocuk şekerin uzatılıp çekildiği bir ikirciklikle

kandırılmış, unutmuş bahsini kendini bırakmanın.

bahçenin içinde ne zaman bulsan zıplayan çiçekleri

orada sonsuzca durmaya koşmalı ayaklarını.

elleri başka başka gör

gözleri başka başka doku

kurmaktan kırıla kırıla, bulutla kendini

capcanlı yeşilliğin ağından.

kısa sakalından alıp sevinci saçlarına bulaştırıyoruz

bilmiyor kimse saçlarının ne kadar uzun olduğunu.

örüyoruz bir bulutu görünce yerlerde gezinen ayaklarımızı

bilmiyor kimse bir adım atınca bir dünya dönüşüne denk gelişimizi.

Bir Rüzgar Bir Dalga / Cemil Yüksel

kalınabilir, yarısı sulara gömülü gövdesiyle
bir deniz kıyısında, yarı ıslak yarı kuru bir canlı gibi.

bilmek istedikçe, dipleri eşeleyen huzursuzluk ve

her imdat daha bir aşağıya çeken

suları izle, sular gibi hatırla bırakmayı
bir rüzgar bir dalga ansızın gelip alacağı tutar.

Nilüfer / Cemil Yüksel

anlayış bulduğun güzel çiçek.

çamurlar içinde yüksel

ışığa ve kuvvete 
rengarenk buluştur bizi

hem derinde hem sığda

köklendir bizi...

Bir / Cemil Yüksel

görünmez seslerdir başlar yaban

sessizlik dolar avuç içi ağırlığıyla

saçların ayrılık bağı üzümlerle bir

başakları sarartan güneşin bakışı

güneş görür, güneş gözle bir

yanmakla uzar o keskin kokusu sarının

yanmak azaltır aşkın acıyı

siyah duman leke cayır cayır hepsi bir

cehennem kayar bir yumurta gibi içinden

kim gelir oturursa üstüne sıcak

derviş hırkası gibi üstünde serinlik

yayılır etrafa gül ve diken

konuşması bir.

Balıkların Hız Yolu / Cemil Yüksel

ey yol, akışın ve seslerin uzayan gövdesi

her şey biraz sürüklenerek katılır sana

 ışıyan sözcükler ve ölüm de capcanlı,

dolaşırken iteleyerek bulur herkes çarpıntısını  

balıkların hız yolu, suları şenlendiren sıcak

taşları vaktinde parlatan kalın coşku

ey suların aşındıra aşındıra çizdiği harita 

ne güzel bulmuşsun yüzümüzde

eskilerin kuru otlardan topladığı sağlığı

duran her şeye bakmaktan

fırlar bir koşucunun anlamsızlığı

herkesin örgü ipi halinde vardır 

rüzgar ve az sevilmişlikten yapılma bir karışıklığı

yerleşir ısıtan kazaklara

burnunu silerken aldığın her derin nefes

kurumaya yüz tutmuş bir beyazı büyütür kollarında

ayaklarım gözlerim bilmezliğimle hepsi birden

yerin bulur ilkin öpücük ve hazla şeklin olmaya

ey yol kimi gürültülerle konuşur yerküre

bir renk halinde toplanır sonra ateşin sözcükleri 

işte öyle dolanıp duruyorum etrafında 

vakti geldiğinde kuşların anımsadığı göçler gibi.

Belimin Altına Güzelleme / Cemil Yüksel

birileri merak ediyordur

 –ettikleri muhakkak- diye söylüyorum

belimin altında ne var

çiğdem çiçeği yumrulu mavi otsu

ilkbahar ve sonbahar da açar

kekik ve çürümüş et kokusu

uzay mimarisi yer çekimsiz bir dünya var

belimin altında

korkunun tutkuyla ağzıma dilini daldırması var

her türlü kibrin yargılamanın çaresizliği

belimin azcık daha altında

duvarlara astığınız resimler, boş bakışlar

köprü üstünde kaptığınız atlara binememeniz var

daha da merak ediyorsanız

ibneler, çirkin orospular, baldırlı travestiler

üç beş kadın da var ayrı ayrı hepsi yatakta

sonra hepsinin aynı yatakta olması var

dünyanın tüm kadınları ne büyük yatak

-içlenme sesi-

incinmişliğin kır çiçekleriyle ezilmiş yüzün var

güzel kardeşim belimin azcık biraz daha altında

yalanlar, senin yılanların, söz vermeyi kusmuşluğun

senin çaresizliğin var

denize girmiş çocukların sevinci var ahanda

sudan çıkmak istemeyen çocukla

yıkanmak istemeyen çocuğun aynı isteği var

hırlayan köpek yüzleri, sokağın tam ortası da var

lambalardan güneş yapma imdadı

kahkahanın alay küpü, otoyol var vızır vızır

sikindirik bisikletler, kırılmış birkaç bira şişesi var

güzel alkoller en tadında

bir kadında başka kadınları öpmek var

ah biliyordumlar, bilmez miyimler, bilmiştimler var

hissediyorumlar enerjimler gelmiştiler

santral işte bunlar belimin az biraz daha altında

belimin altında ne var biliyor musun

ah be güzel kardeşim

az biraz daha altında s*k var.

Aşk Değil Bu / Cemil Yüksel

yok hayır aşk değil bu

bir bulutun diğer bulutla karşılaşması

beyazlığın değmesi hürlüğün dolaşması

sarılması gibi pabuca kadifenin

sıcaklığın ve temizliğin uzaması bu

hayır hayır aşk değil bu, adını boşver

suların boyuna aşağılara doğru görmesi

buluşmayı azdıran bir sevinçle

kanması çağıltıyla, müziğin

yol üstündeki yeşili canlandırması

mavinin üstüne boşalması gökyüzüyle

sesinin ayarlarını durmadan değiştiren

miden değil sadece, gırla boğazına çıkmış

bir salınım heyecandan iteklenen

aşk değil bu kimsenin yeteri yok buna

dönüp bakmak gibi durmadan ilginin

yönelerek mutlak bir an kurması

boşluktan sarmaş dolaş göğüs kafesi

güvercinler gibi şişiyor her kelimede

hayır aşk değil bu

evet aşk değil bu

aşk değil bu

aşk değil

aşk.

Not: Gökyüzündeki iki bulutun birbirine değip ve karışmasının

        anlık tanıklığından çıkmıştır bu şiir

Seviyorum Seni / Cemil Yüksel

yeşil erik gibi seviyorum seni

ağzında taşkınlığa varan sular

sözcükleri az az çıkarmış dilinden

tutkuya ağır koşan ayak bileklerinle

geldiğin oluyor her türlü hazırlığa

kararmış incir gibi seviyorum seni

pazarlarda bağrılan utancın yayık sesi

gözlerine değen onlarca rengin

bir araya gelince yoğun ve yayılan

açılınca övüyorsun her türlü kırmızılığı

mis gibi kokan kavun gibi seviyorum seni

güneş lekesi benleri toplayan sarıdan

avcuna yerleşmiş tam bir uygunluk

dönüp durdukça karşılaştığımız yol kenarında,

kamyon kamyon devriliyorsun her türlü mutluluğa

dişleri çağıran kırmızı elma gibi seviyorum seni

bir buluşu çağıran sezgiyle, birdenbire

ağaç toprak su ve kökleri bütüne doğru buluşturan

tohuma doğru ilerledikçe bulan boynunla

uzanarak süzülüyorsun her türlü öpücüğe

  

Fesih / Cemil Yüksel

elimden geleni yaptım zuhal olmadı

yüzüne dahi bakmadım ilaçların, tutmadım kitapları

yanılırım dedim, bakarım da kalırım diye ters ettim

kadınlardan duymayı sevdiğim küfürlerle acıttım 
derimin en ince yerlerini

zuhal kimselere açmadım kapıları

anahtarları attım çıkamamaya koydum kendimi

yine olmadı zuhal yine olmadı

bir askı ipiyle doladım evin içini 

kurulandı yıkadım kurulandı yıkadım

ütüledim buruştu ütüledim buruştu

ellerim sandalye taşımaktan yoruldu zuhal

kahve fincanlarını açıp kapamaktan sehpalar eskidi

cımbızınla çekiyorum fazla kalmış kemikleri

saç lastiğinle tutturuyorum kasları

bir çöp torbası halinde çıkarılacağız tüm evlerden

yüzüklere giremedim, çiçekler yalanlayamadı

bir evlilik atığı dolan çöp evlerden taşamadım zuhal.

An / Cemil Yüksel

ey sevgimin genişleyen damarı

kanı ve suları taşıyan rahat gövde

yeşili maviyi gün boyu gezdirip

kırmızı ve siyahı karşılayan dönüş

parlak yıldız, canlılığın besleyici varlığı

ellerim ve içimde nasılsa bulurum

çiçeklerin rüzgarla bulduğu neşeyi

sıcaklığını bulmuş kayalardan akan suyu,

bulurum hülyası açık bırakılan pencerelerde

kedilerin el hareketlerinden ördüğü sığınağı

kuşların uçuşlarına dolanarak aktarılan döngü

küçük balıkların akıntıdaki hep birdenliğini

yolcuları yolları uzun solukları

tozun ağzı ağırlaştıran kurumayı

bulurum nicedir gözlerimin içlerinde

birike birike kendine renkler ışıyan sevinci

alırım her türlü bakışında ağaçların

gökten beslenerek doyurulma ululuğunu

ey anın mekanında huşu bulmuş görüntüm

kulpu kırık kapıları zorlanarak açılmış kenar çığlıkları

sana basit ve zoru inatla gösterenden değilsin

kelimeleri bulup çıkarmayı huy edinmiş aklın değilsin

bulunmaz sadece maddeyi bağıran işaretler

uzun bir sessizliği kaplamış üstünde ne varsa

duymamış mıdır ağzı açılarak büyüyen yanardağ

üfleyecek büyük yangına

bir gün tüm "benim" ve "seninleri"....