Baba On yedi yıl süresince, kendimi senin oğlun olmadığıma, kanının bana kadar inmediğine inandırmaya çalıştım. İnatla, aramızda ortak olan özellik ve atılımları kişiliğimden silmeye çalıştım; ve içimde senin özsuyunun tomurcuklanmalarının fışkırdığını duyar duymaz, kendimi en ateşli isteklerimden, sana özgü olan ve benim uzlaşamadığım şu takla anlayışından sıyırdım. Kişiliğimdeki düşçülüğü tümden uzaklaştırmayı başaramadıysam da durmamacasına körlettim. Sert bir biçimde, Jardin olmayı yasakladım kendime, kendimi düzeltmeye, bana bıraktığın şu çılgınlık fazlalığından kurtulmaya çalıştım. Yaşamım bunlardan ne denli yoksunsa, romanlarım o denli canlılık, sevinç ve özgürlük doluydu. Taşkın kişi yaratılışıma uymak beni öylesine korkutuyordu ki tümüyle katılıktan, güzel önlemsizliklerin yadsınmasından oluşmuş bir başka doğa uydurmuştum kendime.
* Alexandre Jardin Zebrail Can Yayınları
