Nuri / Cemil Yüksel

sen her şeyi camdan seçiyorsun Nuri

elindeki kesiklerin hikayesi bu

sesini bulmuş bir diş gıcırtısı rüyanda

yukardan bırakılmış bir misket ne kadar kırılırsa

kendine doğru yuvarlanmak geçmek bilmiyor Nuri

oluk oluk beyazlar seni seçiyor,

yere düşmüş bir su dağınıklığı gözlerin

toplanmaz daha avuçlarında durduk yere

kulaklarında seslenilmez bir çaycı dikkati

ellerin boşken unutulan bir dünyadasın

soğuk atlar kişniyor, taşkınlıkla varıyorsun

her şey senden bakıyor ta uçlara

ah o her şeyler nasıl kalabalık Nuri

nasıl çullanır, tıka basa, güç bela

bırakıp kaçar gibi arkasına bile bakmadan

durmuş bir susuzluğa su taşıma isteği gibi

o her şeyler ne zor ne kahredici

başarı öyküleri satış grafikler

bok böceği yün tereyağı sarı kokular

ölçüyle yeriyor her türlü kokuyu

soğan acı soğan sarımsak

bir gün bir günde olmayacak Nuri

yer arama süs görgüsüyle mezarlarda

yeşil uykusunu alamamış biri gibi gecikecek

çekirdekler gibi soyulacak dişlerin rüyanı hatırlatarak

kaybedecek hepsini serin bir beyazlıkta

öfkeni nasıl bulup bulup bıraktıysa öyle

kerhane his it et hastalığı

ısırma Nuri ölmüş köpek balıkları gibi kendini

canlanmaz sinir uzamaz uçları

içine girip nereye boşaldıysan

kupkuru kabukları çatırdayarak açılıyor tabutundan

her şey parlatıyor deliliğini, delirmiyorsun.

Chuang Tzu

Balık ağının amacı balık yakalamaktır

Ve balık yakalandığında,

Ağ unutulur

Kelimelerin amacı

Fikirleri iletmektir

Fikirler kavrandığında,

Kelimeler unutulur.

Nerede bulabilirim

Kelimeleri unutmuş bir insanı?

O insanla

Konuşmak isterim.

Horozdan Korkan Oğlan / Metin Eloğlu

Kapı çalındığında ben belki uyumuşum
Belki azıcık bahçe dikiyorum bir saksıya
Şimdi yaz bahar ayı, kim kime kanıksıya
Evet, evliyim bir çocukluyum

Hayınlığı debreşti miydi bu kedinin
Çolak bir pençe içimi tırmalıyor
Elimi cebime sokuyorum, batıyor
Ucu, paslı bir iğnenin

Kardeşim, tavanda bile o sinsi ayakları
Hırsızlama bir duyarlık soluğumu kesen
Gök bile kuşladı ama hanimiş sen
Yoldukça üredi şeytan tırnakları

Hani İstanbul´u bu evin, hani zurnabalığı
Üç pencere ölüsünde bir daracık Üsküdar
O babacan acıkmıya varıyorum daradar
Sofrada bir tutam çamurlu hindibalığı

Saframı kabartan birşey var kapı zilinde
Tam o kez yumurtluyor gözümün sinekleri
Hele o ham salılar, o haziran kökleri
Büyümüş gibi kendi dizidibinde

Ömründe hiç insan görmedi mi ne
Nedir o kuyulara iğliği, damlara tırmanığı
Kanamış ibiğinden oğlanların ürktüğü
Horozlar eşiniyor zincirleme

Merdivene çömel de bak, cumbaya uzan
Gün battı çivileme
Sen açarsın kapıyı, daha gelmedi dersin
Yalan mı, her ikindi uğramam eve

Boş Kayık / Osho

 Önsöz

-Osho, bir-iki günlüğüne burada olduğum için öğretini kısaca özetlemeni rica ediyorum.

Bu imkânsız. Her şeyden önce benim özetlenecek bir öğre­tim yok. Ben öğretmen değilim, ben bir mevcudiyetim. Benim dini bir öğretim yok. Sana on emir veremem - şunu yap, bunu yapma.

Üstelik bugün söylediğim bir şeye yarın karşı çıkabilirim - çünkü yalnızca içinde bulunduğum âna karşı sorumluyum. Dün söylediğim her neyse, bugün artık ona karşı hiçbir bağım olmayabilir. Söylediğim anda ondan kurtulmuş olurum. Artık onu dert etmeyeceğim, dönüp ona bir daha bakmayacağım. Sana şu anda söylediğim her neyse, tam şu anda doğru; yarın ona bağlı kalmayacağım. Yarın ne getiriyorsa onu söyleye­ceğim. Eğer söylediklerim çelişiyorsa, ben kim oluyorum da onları tutarlı hale getiriyorum? Ben kendi adıma hiçbir çaba sarf etmem.

Benim bağlılığım ânadır. Asla geçmişe bağlı değilim. Bir nehir gibiyim: Yarın nerede olacağımı kimse bilemez, ben bile. Şaşırabilirsin, ben de şaşırabilirim.

Bu soruyu soran Akirema adını verdiğim -Amerika’nın tersten okunuşu- kıtadan geliyor olmalı. Amerika karman çorman. Her şey karmakarışık. İnsanlar öyle bir telaş içinde ki, sabrın zorunlu olduğu, telaşa getiremeyeceğin birkaç şeyin varlığını unuttular.

Hakikate böyle bir telaş içindeyken ulaşamazsın. Hakika­tin temel koşulu sabırdır. Hazır kahve gibi olmaz ve teneke kutularda paketlenmiş olarak gelmez. Hazır gelmez. Hakikat birisinin sana verebileceği bir eşya değildir. Senin içinde gelişir.

Öğretmen değil mevcudiyet olduğumu söylediğimde kastet tiğim şey bu. Eğer buradaysan, içinde bir şey gelişebilir. “Belki” diyorum, çünkü bu sana bağlı. Ben buradayım. Beni almaya hazırsan, içinde bir şey büyümeye başlayacak. Bir çocuğun genç bir erkek olması gibi. Evet, hakikat böyledir. Sahte kişilik düşer, gerçek varlık doğar. Bir çocuğun genç bir erkek olması, genç bir erkeğin yaşlanması gibi. Süreci hızlandırmanın yolu yoktur. Bir çocuğu bir gecede, bir-iki günde çabucak büyütemezsin. Zaman alacaktır. Zaman alması da iyi zaten, çünkü olaylar ancak zamanla oturur.

Hayır, bunu yapamam, özetleyemem. Bir öğretim yok. Olsaydı bile özetleyemezdim, çünkü bir şeyi ne kadar özetler­sen canlılığından o kadar yitirir. Sevgi uçsuz bucaksızdır, yaşam uçsuz bucaksızdır; kural sınırlıdır. Yöntem özetlenebilir; sevgi özetlenemez. Yöntem tanımlıdır ama yaşam aşkındır. Yaşamı özetleyemezsin; yöntemi özetleyebilirsin. Ben yaşamım. Beni özetlemenin yolu yok.

Ve hâlâ canlı olduğum için özetlediğin her şeyi yarın yerle bir edeceğim.

Özetlediğin zaman olaylar giderek anlamsızlaşır.

Canlı hiçbir şeyi asla özetleme. Ölüp gittiğimde insanlar özetleyecek. Ben de başlarına dert olacağım. Kolay bir iş olmayacak. Kafayı yiyecekler. Beni özetlemek zor olacak.

Her zaman böyle oldu. Buddha’yı özetleyemezsin. Özetle­meler yüzünden bir sürü okul ortaya çıktı. Buddha öldü, o zaman bir soru vardı. İnsanlar özetlemek istediler. Adam kırk yıldır öğretiyor -sabah, öğlen, akşam- kırk yıldır. Çok konuş­muş, pek çok şey söylemiş ve şimdi gittiğine göre özetlenmesi gerekiyordu.

Hakikat eşyaya benzemez. Bana geldiğinde, eğer benim hakikatimin ne olduğunu gerçekten bilmek istiyorsan, burada olmak zorunda kalacaksın. Benim hakikatim sana ancak ben de senin hakikatini öğrendiğim zaman ifade edilebilir. Ben seni öğrendiğim zaman ve sen de beni öğrendiğinde, işaret o buluşmada olacak. O sana verilemez. Sen onu almak zorunda kalacaksın ve onun için hazırlanman gerekecek. Çok rahat bir varlık haline gelmek zorunda kalacaksın. Beni sünger gibi çekmen ve kalbinin derinliklerine gömülmeme izin vermen gerekecek.