Bak / Cemil Yüksel

bir bakışımdır şeklini veren

zeminden dengesini yitirmiş bir masanın

her ağırlıkta kendini ayarlayan ucuna

dudaklara, çırpan bir gök ucu sesine

sözcükleri aralayan ne varsa onlara

kitaplara anlatılara iç dökmelerine

geniş bir etraf yüzünden 

her türlü sessizliği yolculuklara saklayan

ayaklara durmadan suları anımsatan

bakışımdır görememeye de

çığ gibi düşen acılardan kaçmaya yürüyüşleri

tutunmamaya boğazın ve sesin gövdesine

hayvanlara bakıp bakıp yitirmeye anlamı

kaybolmaya bir gece de deli çığlıklarla ulumalarla

bir kurt olmaya varamamış korkulardan

iri bir yaban domuzu gibi vurulup kalmaktan

durmadan durmadan görememeye nişanlanan

bakışımdır yere düşmüş emzik gibi reddedilen

köşe başında, kan kir ve sövgüyle

bıçakla oyularak yeniden giydirilmiş bir park oturağının

öfkeden çıkara çıkara tomurcuklarını

bir kasapta dövülerek susturulmuş etlerin

ağrısıyla sızısıyla asitle yağan iyi görünmelerin

tam ortasında duran bir çınlama gibi

bakışımdır orda her şeyle yakalanmaya

duyar ve sonsuz tarifle

gelmiştir bütün göstermeleri 

bak orada 

orada işte

  bak orada da.

ne yuvarlansa dönse gidip gelse

açılıp kapansa gözlerindir

ondan yapılma.

İzafi Dergisinin Eylül-Ekim Sayısında Yayınlamıştır.