Çocuklar'a Dair / Halil Cibran

.

Ve bir bebeği bağrına basmış bir kadın

dedi: Konuş bizlere Çocuklar’a dair.

Ve o dedi:

Çocuklarınız sizin çocuklarınız değildir.

Onlar Hayat’ın kendine duyduğu hasretin

oğulları ve kızlarıdır.

Onlar sizin vasıtanızla gelirler fakat sizden değiller,

Ve gerçi sizinledirler, ama size ait değiller.

Onlara sevginizi verebilirsiniz, ama

düşüncelerinizi değil,

Zira onların kendi düşünceleri var.

Onların bedenlerini barındırabilirsiniz,

ama ruhlarını değil,

Zira onların ruhları yarının hanesini

mesken tutmuştur, sizin ziyaret

edemeyeceğiniz, rüyalarınızda bile.

Onlar gibi olmaya gayret edebilirsiniz,

ama onları kendinize benzetmeye kalkmayın.

Zira hayat geriye doğru gitmez, ne de

oyalanır dünle.

Sizler yaylarsınız, çocuklarınızın diri oklar

misali ileriye fırlatıldığı.

Kemankeş, sonsuzun yolu üzerindeki

nişangâhı görür ve Kendi kudretiyle sizi gerer,

Kendi okları gidebilsin diye hızlı ve ırağa.

Bırakın, Kemankeş’in elinde gerilişiniz

Memnuniyetle olsun;

Zira O, süzülen oku sevdiği kadar

muhkem olan yayı da sever.