Mehmet Eroğlu’ na
Geceydi, biri belime bıçak dayadı
Evet arkadan, yüzünü bile görmedim
Olağan bir şeyleri anımsatır gibi doğal
Soğuk, alelade, ilk defa edinilmiş bir güçle
Ağırdan aldım içimdeki korkulu kendimi
Kullanılan ve değiştirilen bir çoğulluktum
ben
Dönüp baktım, denenmiş bir bakışla
Tekrar dönüp baktım, budanmış bir
mavilikteydi gece
Köpek hırlamalarının dışındaki mavilikte
Sonra içimi unuttum, kahrolası içimi hepten
unuttum
Geçen birileri var mı diye düşündüm önce
Süzdüm ışıltısız boşluğu
Daldım ışıltısız boşluğa
Biri belime bıçak dayadı, arkadan
Bunu hatırlatmalıyım kendime
Dudakları bir kadından alınma suskunlukla
Bıçağı kasıklarımda tutmasını isterdim,
Birden canlanacağından korkulan
Bir ölüye alışamamak gibi
Kasıklarımda, ürkek ama iş bitirici tutmasını
Çünkü ben bu tabiata uygun bir ikiliğim
Bacaklarımın kesiştiği yerden iyi
değerlendirilmeliyim
Ay üstünde yazılar silinmiş gibi karardı yine
Biri belime bıçak dayadı, hatırladım
Evet arkadan kan!
Korku,ölümün kibridir her gizlenmede.
Mühür Dergisi Sayı:34
Mart-Nisan 2011 Sayısında yayınlanmıştır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder