Bir çıkmaza giriyorum. Burada her olasılık yok oluyor, olabilir gizleniyor ve olanaksız ortalığı kasıp kavuruyor. Hiçbir şeyin olanaklı olmadığı zaman, -ölçüsüz ve açık- olanaksızın karşısında olmak benim gözümde tanrısalın deneyini yapmaktır; bu işkencenin karşılığıdır.
İnsan güçsüzlüğünün beni delirttiğini hisseden ilk insan ben mi olacağım?
Mutlu olma isteğinin anlamı: Acı çekme ve kurtulma isteği. Acı çektiğimde ( örneğin: dün, romatizma, soğuk algınlığı ve özellikle "Yüz Yirmi Günü okurken hissedilen içdaralması) küçük mutluluklara bağlanıyorum. Kurtuluş özlemi belki acının artışına yanıt veriyor. ( Veya daha çok acıya dayanma yetersizliğine) Kurtuluş fikrinin acıdan dağılan kişide oluştuğunu zannediyorum. Aksine acıya ve egemen olan kişi parçalanma ve çatlağa girme gereksinimindedir.
Görsel: Stricher Gerard
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder