İlgi / Cemil Yüksel

kendini doyuncaya kadar sevdir ve git

mutlaka çocuk yap o adamdan

bir şeylerin kalıp eskidiği yerden uzak dur

oralara hiç uğrayıp tozlarını sakın alma

bir şiiri anıp ya da bir şarkı sözünün yarattığı

hışırtıyla gözlerine çekme kuyulardan o suları

gökyüzü bir başkasının ağzıdır konuşması büyücek

sen gözlerini kıs sakın çıkmasınlar dışarı

bir kadın sevildiği yerlerinden çiçek açar

bu bahar mutlaka başka karşılanacak

kendini doyuncaya kadar sevdir ve git

bulunmaz bir heyy gibi çağrılmanın

donuk seslerinde gerçekleşen farksın

olmamasında, olamayışında, kendindeki inatla

karıştır yıkılmış bir şeylerden bulmak ister gibi

o korkunun soğuk elleriyle içindeki suları

karıştır öğleden sonraki bütün ertelemeleri

saçları çözülmez bir kadın gibi

anılar ki en uzun saçlarındır senin

bir papatyayla bir kiraz mesafesinde

delice bir ithamla durmadan gösterilişin

her şeyden taşan o biraz fazlalığın

kadınlığın tehlikeli bölgesi ve

şimşek sana söylenmiş en güzel şarkı

bırak bir palto yavaşça kaysın iskemleden

bırak sonra iskemleyi ağacı ve gövdeyi

içindeki bir şey kurtulacak senden

bir sızıntı halinde bulacaklar yolda

çocukların göstere göstere basarak

bir çukurdan sıçrattığı suları

kendini doyuncaya kadar sevdir

ve git.

Resim: Edvard Munch

http://art-ezyen.blogspot.com/2012/01/edvard-munch.html