Önce / Cemil Yüksel

Aslına bakarsanız ben bir sözcüktenim

Kullanıla kullanıla sıradanlaştırdığınız, yıkımların hırsı

Bolca hak verilmiş, yeteneksiz ama mübarek

Bilmek isteyen kanın akışkanlığını bildik söyleşilerden

Hep bilmek isteyen bir sözcükten, bulantılarımızı

İnkâr ettiklerinizle sayılamayacak kadar tertipli

Ağır ve tarihli bir sözcükten

Gören her türlü gözle yanılmayı da illa ki gören

Direten ve tövbesi olmayan

Kendi çağrısıyla başlayan cenkten ürkmeyen

Onaran ve doğrultan yıkılana değin hep doğrultan

Yürürken kadının daha bir kadına benzemesi gibi

Hercai ve kaçmak nedir bilmeyen bir sözcükten

Bütün başlangıçların sonradan kendini gören o ilk tavrı

Bana mukayyet ol, dudaklarım kıpkırmızı açılıyor ağzına

Uslandırılmış bir deniz halidir havuz

Kötü hislerin tasnifiyle alı konmuş

Bir iç kemirme sesiyle kendini sakinleştiren

Gülmenin bile fazla okşandığı yerde sıkıntıyla

Söylenmiş bir sözcüktenim gerektiği yere kadar

Gerektiği kadar.