şimdi ellerinizi suluyorum sebebsiz
gök yakutu gözlerinizde bir çizgi kesiyor dünyayı
en güzel kemanların bir yerde sustuğu
bir yeşil bir mavi ellerinizi suluyorum
bir çığlık dumanı üstünde bir ekmeği öper gibi
oyuncak trenlerin tünellere girdiği mavilerce
yeniler bir ferace kendini rüyaların güzelleştirdiği
eski üsküdarlardan hançerlerde
eski üsküdarlardan her şey bir şarkıdır
yeniden söylenen eski gramafonlara
eskimeyen bir ses yıllarla güzelleşen evlerde
kedilerde kuşlarda ya da telgraf direklerinde
çağımızdaki soluğu duyuyorum
eskimiş betiklerden yaşamımıza gelen kokuyu
yeniden yapılan bir dünyada
tam suyun üstünde yepyeni bir gül
şimdi kemanlar çalıyor
davulun soluksuzca yaşayışında büyüyoruz
derken yüzümüzü buluyorum
aynaların tümünü kör eden
mavide damda ve kiremitte
korsan kalyonlarından gelen bir güç eskimiyen
hep eşkiya ışıklarını görüyoruz
nefes nefese dağlarda büyüyen
şimdi gözlerimi tazeliyorum
ağzımda bir fülüt çakı gibi
Papirüs Dergisi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder